Harms vertelt op een vraag naar de betrouwbaarheid van CAIR, dat verpleegkundigen nu nog worden gecheckt op hun diploma’s en op hun drive, de zogenaamde zachte kant: hoe goed communiceren ze en komen ze op tijd. Het is de bedoeling dat wanneer de organisatie groeit, ook de kwaliteit van de zorg wordt gemeten. In de discussie over gelijkwaardigheid tussen patiënt en zorgverlener wordt de flexibiliteit van een online start up duidelijk: het is vaak trial & error: we doen het, en als het niet goed werkt stoppen we en pakken we het anders aan. Opgemerkt wordt dat dit model breder toepasbaar is: ook in de gehandicaptenzorg zijn er vele mensen die dit model zouden willen gebruiken. Deelnemers vragen zich af hoe zij dit kunnen organiseren binnen de eigen organisatie. Hoe dit toe te passen in de oude instituten? Hoe doe je dat met ziekte en verzuim en hoe laat je patiënten kiezen? En wat betekent dat voor medewerkers die bang zullen zijn voor een afwijzing? Harms: “Op een platform vallen er ook mensen buiten. Maar dit model is niet de oplossing voor elke vorm van zorg. Daarom is een samenwerking tussen de modellen een kans voor de toekomst.”
Er is discussie over de ‘consumentenzorg’ zoals Philips dat ziet en de patiëntenzorg in de zorginstituten. De verzekerde zorg voor kwetsbaren wordt door de deelnemers als andere zorg ervaren dan de zorg die vooral op techniek bouwt. Daarnaast is er enige vrees voor overbehandeling. Kimpen: “Dan moet je de fundamentele vraag gaan stellen wat verzekerde zorg is en wat niet.” Hij geeft als voorbeeld de Lifelines in Amerika, die detecteren wanneer een oudere valt of wegzakt. Via een callcenter worden deze mensen dan gebeld. In Amerika worden de kosten vergoed omdat het minder zorgkosten en meer veiligheid voor ouderen oplevert. Maar sommigen betalen de dienst zelf. Kortom: we moeten gaan nadenken over wat verzekerde en wat niet-verzekerde zorg gaat worden. We moeten ons gaan afvragen waarvoor we die verzekering willen hebben en wat voor mensen normaal is om zelf te betalen. De patientjourney moet het gebied blijven van de professionele zorgverleners, de techniek helpt u daarbij, aldus Kimpen. Kimpen stelt dat zijn blik nu hij voor Philips de gehele wereld afreist, enorm verbreed is. “Ik zie nu ook ziekenhuizen waar de innovatie veel verder is dan hier. Fantastisch, al die kennis die wij tegenkomen. Die buitenwereld willen wij naar binnen halen en daarvan leren. Het zou heel goed zijn als ook bestuurders geregeld eens bij elkaar zouden kijken. Daarvan kun je veel leren.”
Deel 5
