Slotdebat

Tijdens het congres hebben we vele prachtige analyses gehoord over de wereld, veranderen van het systeem en de arbeidsmarkt. De vraag wordt gesteld: hoe gaan wijzelf en onze organisaties veranderen zodat we aansluiten bij die veranderende wereld en daardoor met onze organisaties een goede positie verwerven op de arbeidsmarkt? We spraken over olifanten, tegendrukken, hoe we de dokters kunnen helpen en centraal zetten om ze succesvol te maken. Hoe zorgen we ervoor dat onze medewerkers vanuit hun kracht kunnen werken, zonder angst dat we ze in de steek laten als er iets mis gaat? Meerdere congresdeelnemers merken op dat we veel energie moeten steken in de medewerkers, dat het idee van i-deals hen aanspreekt, zodat medewerkers met passie en talent kansen krijgen. Kortom: wij bestuurders moeten dichter bij onze medewerkers komen te staan; dat motiveert. Goed leiderschap is weten wat er leeft op de werkvloer. Het is goed om daarvoor tijd vrijmaken. Daarnaast moeten we de beeldvorming van de sector verbeteren: beter onszelf uitverdedigen en de sector positief durven framen.
Voorzitter Suttorp sluit af met de opmerking dat we het einde van het congres bereiken in onbevredigdheid: “Seneca Congres was twee dagen een interessant genootschap, maar geen organisatiestructuur die het gaat oplossen. Hoe gaat u dat maandag zelf doen? Hoe worden wij de winnende partij, de sector waar mensen willen werken, waar mensen bij willen horen? We constateerden dat we een low trust-sector zijn. Dat zijn geen winnaars. Wij moeten als leiders weer zorgen voor high trust: organiseer tegendruk tegen negatieve framing, laten we daar wat agressiever in zijn. Breng dat over de bühne. Laten we werken aan onze eigen weerbaarheid. Wees ook weerbaar en vitaal tegenover medewerkers. Etaleer uw weerbaarheid als voorbeeld voor de medewerkers. Er is te veel aandacht geweest voor incidenten, terwijl er aandacht moet zijn voor de betekenis van ons werk.” Op dat pad van weerbaarheid zijn vitaliteit, intuïtie en Urteilskraft van belang. We zijn met de neo-liberale marktwerking klaar, we beginnen een healthcare evaluation. Laten we daarvoor de dopamine zoeken, ons lerend vermogen en lustgevoelens aanzetten om nuttige verbindingen in ons brein tot stand te laten komen, zoals Staes betoogde.