Power of Sharing

De lezing van Harms is een prachtige illustratie van de visie van Kimpen. Harms is een van de jongeren die buiten de instituten om onderneemt in de zorg. Zijn start up verbindt zelfstandige verpleegkundigen aan klanten die verpleegkundige zorg zoeken. Drie algoritmes liggen onder het platform:
1. Waar woont de klant?
2. Wat heeft de klant nodig?
3. Wanneer wil de klant die zorg hebben?

Wanneer de klant zijn gegevens heeft ingevuld, krijgt hij vervolgens profielen te zien met informatie over de verpleegkundige. Wanneer de klant klikt op het profiel van een zorgverlener, is er een match. Daarna begint het zorgproces. “Zo simpel werkt het”, stelt Harms.

CAIR faciliteert het proces tussen klant en zorgverlener verder via tools die bijvoorbeeld de financiële afwikkelingen regelen.
Harms constateert dat er steeds meer informatie vrijkomt, ook in de zorg. Met die informatie kunnen mensen keuzes maken en dus zelf zaken organiseren. Op die manier wordt zorg een consumentenproduct waar mensen een verwachting van hebben.

Online macht ontwikkelen
Harms vertelt dat de platformrevolutie er al is, mensen worden al online bij elkaar gebracht. “De new power is het organiseren en coördineren van massale participatie om verandering te creëren. Bij elkaar brengen van mensen geeft nieuwe energie.”
Hij geeft een voorbeeld van succesvol online actievoeren: in Rio zou in 2013 een school plat moeten voor een stadion voor de Olympische Spelen. Wat eerdere protesten niet lukte, lukte het online protest wel: ruim 2 miljoen kliks om de school te behouden, overtuigden de gemeente om het stadion te verplaatsen. Op deze manier kun je dus een macht ontwikkelen.
De ‘oude wereld’ vindt het lastig om hiermee om te gaan. Het verschil tussen de old power en de new power is dan ook groot: daar waar old power uitgaat van bezit van enkelen, gewend is aan bevelen en leiders en gesloten is, werkt new power met samenwerken, delen onder gelijken en openheid.
Uiteindelijk kan iedereen kiezen hoe hij wil participeren in de new power: van gewoon consumeren en delen met anderen tot en met zelf inhoud creëren en co-ownership. Het is allemaal mogelijk. Een zorgcoöperatie kan bijvoorbeeld voor een deel zelf zijn eigen zorg inkopen en organiseren.

Vertrouwen en juiste informatie essentieel bij online-modellen
De fundamenten van new power-modellen zijn informatie en vertrouwen bieden en vragen. Onderliggende waarden zijn zelf-doen en participatie en zingeving door onderdeel te zijn van de community. Ook inzichtelijk maken van de kwaliteit van een dienst of product is essentieel om mensen daadwerkelijk aan te zetten tot actie. Harms geeft voorbeelden van organisaties en modellen waar het mis gaat omdat die fundamenten en waarden niet oprecht worden doorleefd. Bij Airbnb gaat het goed: aan twee kanten staat een community base en mensen voelen zich verbonden met elkaar, dus is er vertrouwen. De informatie is optimaal, want iedereen geeft een review wat alleen mogelijk is als je echt daar bent geweest. Kwaliteit is dus belangrijk. Essentieel voor online-vertrouwen is dat je weet dat je daadwerkelijk communiceert met die persoon met dat profiel.
Dat is de manier waarop CAIR wil werken. En wat blijkt? Zo’n new power-model heeft ook nog ingrediënten nodig van de old power-modellen: een stevige Raad van Bestuur. Harms: “Airbnb heeft dat, anders gebeurt er niets, kan je niet de macht ontwikkelen om dingen te doen, ontwikkelen of te wijzigen. Dat blijkt uit het Occupy-model van enkele jaren geleden. Daar gebeurde niets omdat de macht niet gecentraliseerd mocht worden.”
Harms roept de oude instituten op om ook new power te ontwikkelen: “Wij zoeken goede partner(s) met kennis en goede (ouwe) power om goede combinaties te maken.” Eén ding is daarbij belangrijk: het zorgproces tussen de klant en de zorgverlener moet altijd centraal staan. Niet vanuit de organisatie, maar ín de organisatie. Want mensen willen echt participeren. Dan is een mix tussen new power en old power goed mogelijk.