Deel 3

Debat
Veel deelnemers zien de noodzaak in van samenwerken met andere domeinen. Het is goed als zorgprofessionals daarbij het voortouw nemen: zij zijn de geschikte personen om nieuwe tribes te maken, om daadwerkelijk aan die voorkant, aan de preventiekant te kunnen gaan werken. Zo creëert Radboudumc in Nijmeegse wijken samen met de GGD, voorlichting op scholen, de gemeente, supermarkten en andere partijen healthy communities. Belangrijk daarbij is dat zorgprofessionals de gezonde leefstijl voorleven. Over tien jaar gaat men daar naar de parameters kijken om te bepalen of mensen daadwerkelijk gelukkiger zijn geworden, of de gezondheid is toegenomen en de zorgkosten zijn gedaald.
Ook wordt gediscussieerd over de ‘tussenfase’ bij transities. De cruciale vraag is wat die fase oplevert. Het lonkend perspectief is mooi, maar bij de transitie naar een ander model kun je nog geen perspectief schetsen. Aan de andere kant kun je uitkomen bij ingrijpende maatregelen die je niet kunt bedenken wanneer je in je eigen organisatie stappen zet en je ontwikkelt. Opgemerkt wordt dat het tijd is om te gaan voor de grote transformatie. Laten we gaan voor trial and error, zonder te weten waar je uitkomt. Oude oplossingen zijn niet meer voldoende.
Kees van Laarhoven reageert: “Veel initiatieven aan de Radboudumc zijn bewustwordingsprocessen op weg naar liminale oplossingen. Pak bijvoorbeeld ook het ranking-systeem bij artsen aan. Goed snijden is nog steeds belangrijk, goede preventiegesprekken voeren hebben nog geen status. Pak dat aan.” Meerdere deelnemers geven aan met dergelijke transities bezig te zijn.
Een deelnemer vraagt zich af waar de grens ligt voor de zorg. We willen veel tegelijk doen, we willen andere dingen gaan doen met de zorg, maar ook de voedselindustrie aanpakken, mobieltjes…
Ja, is het antwoord. Het is goed om veel dingen tegelijk doen, patiënten zachtjes de goede kant op blijven duwen, nudgen wanneer ze zelf bezig zijn met zaken die goed zijn voor hun gezondheid.
Is het allemaal genoeg wat we horen en wat willen gaan doen? Dat is onduidelijk. Wel is duidelijk dat we op weg zijn om de transitie van ziektezorg naar gezondheidszorg te maken. Een deelnemer vat het samen: “Alle barrières moeten weg. Ik probeer van alles, bewandel alle wegen om tot de juiste gezondheidszorg te komen waar de patiënt om vraagt.”
Een terugkerende vraag is: wij als medici willen het voortouw nemen, maar hoe kunnen we anderen, patiënten en mensen uit andere maatschappelijke domeinen, erbij betrekken? Talloze voorbeelden worden genoemd: werk met peer to peer-groepen, gebruik je creativiteit, gebruik You Tubers om zaken over te brengen op doelgroepen, ga mensen verleiden om mee te gaan in de transitie… Blijf over de muren kijken, haal partijen erbij die willen en kunnen meewerken. En, niet onbelangrijk: haal ook de productieprikkel bij de patiënt, die nog te vaak de dokter wil spreken, eruit.